Dieter Van der Stockt, een medewerker van het eerste uur, is de drijvende kracht achter de realisatie van het Media Lab. Dieter studeerde industrial design aan de Howest in Kortrijk. Bij de start en oprichting van het Fablab in Erpe-Mere overtuigden zijn skills maar vooral ook zijn gedrevenheid en passie voor de maker beweging ons dat hij de geschikte kandidaat was om het Fablab te bemannen. Toen Stijn een jaartje later Fablab Factory oprichtte was Dieter zijn partner in crime.
Momenteel werkt Dieter als freelance designer voor Fablab Factory maar ook als ontwerper bij OOTUS. Deze creatieve duizendpoot is ook docent 3D Print Productdesigner voor Syntra en gelukkig heeft hij nog wat tijd over om ook het Fablab open te houden en samen met de andere vrijwilligers het onderhoud en de herstelling van toestellen voor zijn rekening te nemen.
Als ik in april 2018 de plannen voor de uitbreiding van het Fablab met een Media Lab uit de doeken deed was ik ontzettend blij met zijn enthousiaste reactie! Dat Dieter ook onder dit project zijn schouders wou zetten was voor ons een sein om een versnelling hoger te schakelen. Enkele maanden later levert Dieter met de realisatie van dit Media Lab opnieuw een visitekaartje af!
Dieter heb jij nog tijd voor andere bezigheden?
Ik heb van mijn 6 tot 24 jaar quasi al mijn zaterdagnamiddagen gesleten bij KSA Sint-Maarten in Aalst en daar ook zo goed als alle rangen doorlopen: gast, leiding, bonds- en kampleider. Toen ik met de jeugdbeweging stopte had ik een nieuw excuus nodig om mijn weekends te vullen en dat was met jeugdhuis Ypsilon snel gevonden. Het jeugdhuis heeft een zeer actieve werkingsploeg die uit een 30-tal leden bestaat en een arsenaal aan topactiviteiten in elkaar flanst: van een quiz over een rockfestival tot de jaarlijkse 56-uren. Het is extreem fijn om met zo’n geëngageerde bende jongeren te mogen samenwerken, en ook daar is het vaak mooi om te zien hoe je met mensen met verschillende achtergronden en interessegebieden samen iets kan bereiken dat je alleen nooit zou kunnen. Van mij mochten er gerust 36 uren in een dag zitten. Ik heb nog een hoop eigen onafgewerkte ontwerpen en projectjes liggen waar ik graag wat meer tijd in zou kunnen steken, maar waar regelmatig iets dringender of belangrijker tussenkomt. Als zelfstandig ontwerper is het niet altijd evident om vrije tijd en werk te combineren wanneer je bijvoorbeeld met bepaalde deadlines zit, maar ik probeer er wel zo vaak mogelijk naar te streven om mijn weekends vrij te houden voor eigen ontwerpen, vrijwilligerswerk voor het jeugdhuis, fietsen,...
Klopt het dat je ook af en toe nog actief bent als DJ?
Dat gebeurt nog regelmatig en ik kan er ook nog steeds evenveel van genieten om achter de draaitafels te staan als wanneer ik er 12 jaar geleden mee begon. Het mooie daaraan is dat je op die op die hele periode een mooie en zeer gevarieerde muziekcollectie bij elkaar kan sprokkelen. Ik probeer altijd wel een paar “buitenbeentjes” in mijn sets te steken en zo mijn eigen ding wat te doen.
Dieter vanwaar jouw interesse in een Media Lab?
Die interesse voor video en audio was er al van jongs af aan, ik kocht na lang sparen mijn eerste video-camera toen ik 13 jaar was en begon 2 jaar later ook met plaatjes draaien. Allebei dingen die ik tot op de dag van vandaag nog steeds regelmatig doe. Met nieuwe technieken zoals virtual reality en 360° video biedt zo’n lab een hoop nieuwe toepassingen die verder gaan dan enkel de traditionele(re) video of audio. Die nieuwe technologieën worden ook bijzonder interessant wanneer je die combineert met de verschillende technieken die je in het fablab terugvindt en da’s zeker iets waar ik me in de toekomst nog verder in wil verdiepen. Ik zie mezelf ook als iemand die van alles wel iets weet, maar in niets een specialist is. Vaak kan je door het creatief combineren van een aantal simpele dingen uit verschillende sectoren en die vanuit verschillende invalshoeken te bekijken wel straffere dingen maken dan wanneer je je enkel in 1 vak specialiseert. Daarom probeer ik ook zo weinig mogelijk in hokjes te denken, want hoe meer tools dat je voorhanden hebt hoe creatiever je ze kan combineren. Digitale media en fysieke producten worden ook steeds vaker gecombineerd, een Media Lab is dus de perfecte complementaire aanvulling voor een FabLab.
Wat zijn de "realisaties" of ontwerpen waar je best trots op bent?
De gelaserde raketlamp en de gigantische pokemon zijn de eerste die in mij opkomen. Beiden ontwerpen die relatief uniek zijn, en waar ook verschillende, op zich allemaal relatief eenvoudige, technieken gecombineerd werden om uiteindelijk tot een knapper geheel te komen. Die pokemon werd ondertussen ook onder handen genomen door Ilhan Unal, die hem volledig geautomatiseerd heeft, hij kan nu op draadloos aangestuurd worden en ping-pongballen afschieten. Da’s het perfecte voorbeeld van een totaal absurd en op het eerste zicht onhaalbaar idee, maar dat je met de machines en elektronica in een FabLab, én zonder eerst 5 jaar te moeten studeren, toch kan realiseren.
De jashulp voor David is een ouder ontwerp dat ik tijdens mijn studies nog maakte samen met Cloë Vandamme. David kon moeilijk zelf zijn jas uitdoen en toen zijn we er door zeer veel ontwerpen te testen in geslaagd om een heel complex probleem op een relatief simpele manier op te lossen met een magnetisch hulpstukje voor aan zijn jas, eigenlijk een beetje "Team Scheire" avant la lettre!
En een totaal andere “realisatie” waar ik best fier op ben is Schellemetterock, het jaarlijkse rockfestival dat we met Jeugdhuis Ypsilon organiseren. Wanneer je met zo’n team jonge vrijwilligers maanden in de weer bent om iets neer te poten waarvan artiesten achteraf zeggen dat het er professioneler aan toe gaat dan op de meeste “professionele” festivals en je bezoekers enkel maar met complimenten kunnen strooien, dan kan ik moeilijk ontkennen dat ik daar geen “kiekenvlees” van krijg.
Wat vind je leuk aan FabLab Erpe-Mere?
Dat het een extreem breed publiek trekt. Kinderen, volwassenen, mannen, vrouwen, leerkrachten, kunstenaars, ingenieurs, architecten, cosplayers, carnavalisten, elektronici, sporters, musici, programmeurs, modelbouwers, hobbyisten,... Het cliché beweert dat het voor iedereen van 7 tot 77 jaar is, maar in dit geval klopt het ook echt. En het mooiste aan al die verscheidenheid in achtergrond is dat je vaak ook heel veel van elkaar kan leren, zo heeft een kunstenaar vaak een totaal andere kijk op een bepaald project dan een elektronicus.